Nr 2
RFSL’s Bewondering voor immoraliteit in het Oude Griekenland

Van RFSL’s website:

“Toen en Nu”
IN HET OUDE GRIEKENLAND, werd de liefde tussen oudere mannen en jongens zeer gewaardeerd. Ondanks dat, is het niet juist te zeggen dat homoseksualiteit voor het leven de norm was, omdat de bestemming voor jonge mannen ten slotte toch het huwelijk was.  Een dergelijke vorm van homoseksualiteit bestond niet voor vrouwen of voor slaven. Dit soort homoseksualiteit reflecteert dus een erg patriarchale samenleving.    

Het Griekse eiland Lesbos, waar de dichteres Sappho, jonge meisjes in de 5de eeuw v. Chr. onderwees, heeft zijn naam verleend aan de vrouwelijke vorm van homoseksualiteit. Het woord lesbianisme komt er vandaan.

Door het christendom kwam er een nieuwe kijk op seksualiteit. De verbinding met vruchtdragen werd benadrukt en lust werd veroordeeld. Homoseksuele handelingen werden zondig genoemd omdat het de bedoeling van de schepping tegenstreefde.
(Einde citaat van RFSL)

Merk op hoe RFSL de oude Griekse samenleving lijkt te benijden om hun ”grote waardering voor liefde tussen oudere mannen en jongens”. We hebben het hier over wijdverspreide pedofilie in het oude Griekenland. Je kunt niet anders dan vaststellen dat RFSL het jammer vindt dat het christendom een nieuwe kijk op seksualiteit met zich mee heeft gebracht. Ze lijken terug te verlangen naar de tijd waarin lust en pedofilie de norm was.

Het christendom heeft zeer zeker een nieuw wereldbeeld met zich meegebracht waarin de waarde van elk mens werd benadrukt. Het christendom heeft een eind gemaakt aan het offeren van mensenvlees tijdens de gladiatorengevechten, aan de slavernij en aan de gelegenheid voor oudere mannen om hun ”hooggewaardeerde lust naar jonge jongens” bot te vieren. Vrouwen kwamen in hoog aanzien te staan en een algemeen respect voor menselijk leven sloeg aan. Het gezin met vader moeder en kinderen werd de gezonde hoeksteen voor de maatschappij. Seksuele trouw tussen echtelieden werd de gewenste norm in plaats van ”liefde tussen oudere mannen en jonge jongens” wat zo gewaardeerd werd in het oude Griekenland. 

In deze nieuwe christelijke beschaving gingen de mensen morele waarden en normen waarderen omdat ze geloofden op een dag verantwoording te zullen moeten afleggen voor hun daden, aan hun schepper. Verantwoording voor de verantwoordelijkheid die ze hadden gedragen voor hun gezin en andere mensen die ze hadden ontmoet in hun leven. Toegegeven, de period van 2000 jaar die volgde was niet perfect. We hebben de kruistochten gehad, de donkere Middeleeuwen, slavernij en perioden van vrij seksueel verkeer, dronkenschap en algehele morele decadentie. Maar zulk gedrag werd altijd als verkeerd beschouwd en nooit als normaal of wenselijk. Tijdens de tweeduizend jaar van onze beschaving, is ons wereldbeeld bepaald geweest door waarden die krachtig genoeg overeind bleven om periodes van decadentie en corruptie te kunnen corrigeren. Maar in deze tijd is er in de westerse wereld een dramatische verschuiving aan de gang zoals nog niet eerder is vertoond.

Het einde van onze huidige beschaving in zicht?
We zien nu voor het eerst in 2000 jaar hoe decadentie en vrij seksueel verkeer gepromoot worden als iets begerenswaardigs. Einde zomer las ik in Dagens Nyheter (“The Daily News”), een bekend dagblad in ons land, een oproep aan de lezers om de krant verhalen toe te sturen (voor publicatie) over hoe ze ontrouw waren geweest aan hun partner gedurende de zomervakantie (“hur du varit otrogen på semestern i sommar”).  De lezers van het bekende blad zouden zich dan tijdens het lezen kunnen verlustigen in de geweldige lust- en buitenechtelijke seksverhalen. Zulke ontuchtigheid heeft altijd bestaan maar onze beschaving heeft het nooit op zo’n grote schaal getolereerd als nu. De gezinsstructuur die het 2000 jaar lang zo goed gedaan heeft valt nu uit elkaar recht onder onze neus. We zijn getuigen van het einde van een heel lange beschaving.

Geen enkele beschaving blijft voor eeuwig bestaan. Ze komen en gaan. We zouden dus niet verbaasd hoeven te zijn. Het is een cirkel. Elke beschaving begint met barbarisme, gevold door tirannie. Wetten worden gemaakt om het gedrag in banen te kunnen leiden. Aanvankelijk onder een of andere dictator en daarna beweegt men in de richting van politieke vrijheid en respect voor het menselijke leven als de leden van de maatschappij de vruchten plukken van een georganiseerde beschaving die gebaseerd is op achting en waardering voor elkaar. Maar dan komt de hebzucht om de hoek, gevolgd door luiheid en algemene tegenzin om te werken. Dan beginnen decadentie en corruptie de kop op te steken evenals het uiteenvallen van gezinnen. Staan we daar vandaag de dag?  De teloorgang van onze beschaving op weg naar barbarisme en het einde van de cirkel van beschaving.