Pak informacion sfondi për lexuesit jo-suedezë:

E fillova këtë faqe interneti në 2006-ën për të informuar bashkëkombësit e mi gjerësisht të joinformuar këtu në Suedi (versioni origjinal i kësaj faqeje interneti është www.amoso.se). Meqenëse vendi ynë i dashur, gjerë e gjatë është shitur në mashtrimin dhe gënjeshtrat e lobit homoseksual në Suedi (RFSL), ndjeva një detyrim të thellë të ndaj me bashkëkombësit e mi suedezë çfarë kam zbuluar me kërkimin tim. Tani, shumë muaj më vonë, kjo faqe interneti (me shembuj të kulturës, shoqërisë dhe moralit suedeze) është përkthyer në gjuhën tuaj për shkak të kërkesës tuaj.

Qëllimi i vetëm i faqes time të internetit është t’i informojë të gjithë prindërit dhe gjyshërit se si të parandalojnë një përfundim homoseksual të pasardhësve të tyre kur ata arrijnë pubertetin. Nëse e keni zgjedhur tashmë orientimin homoseksual, kjo faqe interneti nuk është për ju. Ju lutem dilni nga kjo faqe interneti që të mos ju shqetësojë. 

Qëllimi nuk ishte asnjëherë të nxisja urrejtjen e komunitetit homoseksual në Suedi, megjithëse e kuptoj në retrospektivë pse u kthye në një pasojë e paqëllimtë ndërsa ekspozova se prej çfarë përbëhet jeta homoseksuale. Megjithatë, të gjithë prindërit – sidomos prindërit – duhet të kuptojnë se çfarë është në rrezik këtu. Në këtë mënyrë mund të bëjnë aq sa të kenë mundësi të parandalojnë rezultatin homoseksual tek të vegjlit e tyre. Dhe ata kanë të drejtën ta dinë. Kjo faqe interneti ekspozon tre mitet më të përhapura për homoseksualitetin.

Prandaj, shembujt e treguar janë shumica nga vendi ynë. Nëse nuk e dini se sa e përhapur dhe e kremtuar jetesa sodomiste është bërë në Suedi, shembujt do t’ju tronditin. Siç do të shihni, Suedia është shumë përpara pjesës tjetër të botës në përqafimin dhe mirëpritjen e tejkaluar të homoseksualizmit. Një shembull i fundit ishte gjyqi i pastor Ajk Grin – një pastor nga Borgholmi – sepse predikoi atë që Bibla thotë për homoseksualitetin dhe shthurjet dhe mbrapshtëritë e tjera seksuale. Shihni pra, Suedia është vendi i vetëm në të gjithë botën ku nuk mund të thoni asgjë – pavarësisht se çfarë besimi fetar keni – që shpreh “mungesë respekti” për homoseksualët. Kështu pastor Grini u dënua në gjykatë në Kalmar (në suedisht “Kalmars Tingsrätt) me burg. Ligji duhet të përfshinte edhe grupe të tjera gjithashtu (psh. grupe etnike dhe fetare). Por në përgjithësi zbatohet vetëm për të mirën e homoseksualëve. Për shembull, vendi ynë sot është përfshirë nga një valë e re antisemitizmi (shih më poshtë) si dhe mosrespektimi i gjerë kundrejt të krishterëve ungjillorë, pa i mbrojtur fare këto grupe. Në të vërtetë zbatohet vetëm për të mirën e komunitetit homoseksual. Për shembull, sot ka një mungesë respekti për të krishterët dhe çifutët (sidomos nga xhamitë suedeze). Asgjë nga kjo nuk përfshihet në ligjin e ri. 

Përpara se ligji të hynte në fuqi, kryeministri Goran Person e bëri të qartë në 8 nëntor 2002 se në baze të ligjit të ri pastorët nuk mund të shpallnin më nga predikimi ose të shprehnin që homoseksualiteti nuk është natyral (në suedisht “onaturligt”). (ref.27). Pa marrë parasysh që Bibla flet për këtë. 

Kjo nuk i bëri përshtypje “denominacionit pentekostal” kur e thirrën kryeministrin si folës të ftuar (ref28) në konferencën e tyre vjetore në Kishën Filadelfia në Stokholm. Atje ai u shfaq në tribunë një muaj më vonë (më 4 Dhjetor). Tingëllon e çuditshme për mirë e dëgjuat! Kryeministri – i cili një muaj më herët kishte deklaruar që pastorët (nën ligjin në miratim) nuk do të lejoheshin të predikonin që homoseksualiteti nuk është natyror dhe që ishte njeriu kyç në miratimin e ligjit – u mirëprit në konferencën vjetore të Denominacionit Pentekostal. Ndoshta fakti që kryeministri (Person) dhe udhëheqësi i Kishës Filadelfia në Stokholm (Hedin) janë miq të ngushtë, ka ndonjë lidhje me këtë. 

Çështja e Pastor Ajk Grinit
Kështu me ligjin e ri – i kuptuar që të ndalojë deklaratat që homoseksualizmi është jonatyral – nuk ishte e çuditshme kur pastor Grini u dënua me burg për predikimin e tij (në 20 korrik 2003) për atë që Bibla thotë mbi devijimet seksuale. Predikimi i tij u konsiderua si i parespektueshëm nga lobi homoseksual. Nga apeli çështja e pastor Grinit u dërgua deri në Gjykatën e Lartë. Atje, gjykata vendosi që ishte e vërtetë që Grini e kishte thyer ligjin suedez dhe e meritonte dënimin. Nuk është sekret pra, që ata donin ta dënonin me burgim. Sidomos meqenëse Gjykata e lartë në vendin tonë njihet për njëanshmërinë ndaj homoseksualëve me një nga anëtarët e saj madje që kërkon dhe paguan për shërbimet e homoseksualëve në Stokholm (nr. 1) dhe me kryeprokurorin që e mbrojti këtë sjellje. Megjithatë, në të njëjtën kohë Gjykata kuptoi që në vende të tjera në Evropë doktrinat e dyfishta të Lirisë së Shprehjes dhe Lirisë së Besimit theksojnë mbrojtje të tepërt që homoseksualët të “mosrespektohen”. Duke e ditur që pastor Grini – nëse dënohej – do ta apelonte çështjen e tij në Gjykatën Evropiane (gjykata më e lartë për anëtarët e BE-së) ata nuk guxuan ta dënojnë duke ditur mirë që Grini do të lirohej nga Gjykata Evropiane. Kjo situatë u përkufizua qartë në gjykimin e çështjes. (ref. 29)

Duke komentuar mbi vendimin, kryeprokurori (Johan Munk) deklaroi që Gjykata e Lartë Suedeze kishte zgjedhur të merrte në konsideratë verdiktet e hershme të Gjykatës së Bashkimit Europian në Strasburg, Francë. Ai tha: “nëse Ajk Grin do të ishte dënuar për nxitje urrejtje për shkak të predikimit të tij, atëherë me gjithë mundësinë Suedia do të ishte qortuar nga Gjykata Evropiane”. Z. Munk vazhdoi duke deklaruar në televizionet dhe radiot suedeze që nuk është e mundur të zbatohet ligji (dmth. kriminalizimi i “mosrespektimit”) “siç ishte menduar” dhe prandaj nuk bie dakord me mënyrën që ishte shkruar ligji dhe qëllimin e ligjvënësve (Parlamentit). Ligji suedez nuk bie dakord me precedentët ndërkombëtarë (jurisprudencë). Në vendimin e tyre të shkruar, Gjykata e Lartë në një njoftim publik për mediat tha kështu: “Duke marrë parasysh rrethanat para nesh, Gjykata e Lartë mendon se Gjykata Evropiane – nëse do të vendosnim mbi këtë çështje – do të vendoste që do të ishte një shkelje e Konventave Evropiane nëse Ajk Grin do të dënohej për shkak të deklaratave në predikimin e tij”.

Dhe, siç vendosi Gjykata në mbylljen e çështjes: “Nën rrethana të tilla është e mundur që Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut, kur do të shqyrtojë kufizimin e të drejtës së A.G. për të predikuar idetë e tija të bazuara në Bibël, që do të dilte si përfundim i një dënimi të mundshëm, do të vendoste që kufizimi nuk është proporcional dhe në këtë rast do të përbënte një shkelje të Konventës Evropiane.........Duke i’u referuar asaj që u tha, akuzat ndaj A.G. do të hidhen poshtë.”
(Mbyllet çështja.)

Me fjalë të tjera: Në vende të tjera përveç Suedisë, homoseksualët nuk kanë të drejta të veçanta. Për një diskutim të plotë të të gjitha seancave dhe analizës gjyqësore për çështjen e Ajk Grinit shtypni këtu.  Ky vendim nga Gjykata e lartë është dëshmi që jemi të vetëm në botë në atë që vetëm Suedia dëshiron vazhdimin e planit të homoseksualëve për zhvillimin e lirisë së tyre të shprehjes dhe besimit. Ligji është akoma në fuqi dhe është një armë e fuqishme për ndëshkimin e pastorëve që nuk duan të kenë një traumë të tillë ligjore që pati pastor Grini.
Pjesë e historisë është që personi që e akuzoi pastor Grinin tashmë është vetë i akuzuar për korrupsion dhe mund të burgoset. 

Roli i RFSL-së
Në vendin tonë sot, lobi homoseksual (disa e quajnë mafia homoseksuale) e bën propagandën e saj nëpërmjet organizatës tyre kryesore RFSL. Udhëheqësi i organizatës, z. Soren Anderson, shprehu mendimin e tij për faqen time të internetit në një intervistë për një gazetë (Dagen) duke deklaruar “nuk mund të kuptoj si një njeri mund të ketë kaq shumë urrejtje”. Por z. Anderson duhet të kuptojë që prindërit kanë të drejtën të dinë – nëse dëshirojnë – se si të drejtojnë fëmijët e tyre larg një përfundim homoseksual kur të arrinë pubertetin. Z. Anderson dhe organizata e tij nuk mund të ndalojnë të drejtat e prindërve. As në Suedinë e sotshme. Të paktë jo deri tani.

Një shembull i mirë i privilegjeve të RFSL-së në shoqërinë tonë është ai se si i jepen ndihma të bujshme financiare nga qeveria jonë për aktivitetet e tyre, duke përfshirë edhe një faqe interneti që lavdëron sjelljen tipike homoseksuale duke përfshirë informacion se si të përdorësh drogën dhe një “udhëzues anal” se si të përfshihesh në – nga pika e vështrimit të shëndetit publik – një sjellje me rrezik të lartë. Këto faqe sigurisht janë të neveritshme për shumicën e njerëzve.

Megjithatë, mundohuni të imagjinoni një të ri me probleme identiteti të cilit vihet nën autoritetin e propagandës së RFSL-së si pjesë e programit të tij shkollor. Mbas shkolle ai shkon në shtëpi dhe hap faqen e RFSL-së dhe gjen këto materiale – i paguar me paratë e taksapaguesve – që është (megjithëse e neveritshme për shumë njerëz) shumë pornografik për një djalë të ri që është tashmë i hutuar për identitetin e tij seksual. Dhe nuk ka dyshim për këtë: që djemtë e pambrojtur pa etër janë ata që janë në rrezikun më të madh për këtë propagandë të ndyrë. Sa i ligë mund të bëhet një njeri apo organizatë? Dhe pse ne si qytetarë e durojmë atë që po i ndodh vendit tonë?  

Hezitimi i shumicës së suedezëve për të kundërshtuar të ligën
Mbetet vetëm të pyesni: “si kemi arritur në këtë pikë?”. Dikush tha njëherë se njerëzit e ligë do të fitojnë nëse njerëzit e mirë nuk bëjnë asgjë. Në librin e tij “Në Mbrojtje të Martesës” (në suedisht: “Försvara Äktenskapet”) Olof Djurfeldi diskuton rrëshqitjen e vendit tonë në një hale imoraliteti. Në një kapitull i quajtur “Ndjenjat Nuk Mund Ti Zëvendësojnë Argumentet” (faqja 117) Djurfeldi interviston Stefan Gustavsonin, Sekretarin e Përgjithshëm të Aleancës Ungjillore (në suedisht: Svenska Evangeliska Alliansen). Gustavsonit i bëjnë këtë pyetje: “A po thoni sot që është e vështirë t’i thoni dikujt: ‘Më pëlqeni si person por jo ajo në të cilën jeni të përfshirë.’” Gustavsoni i përgjigjet nga perspektiva e krishterë: “Po, është gjithmonë e më e vështirë ti sfidojmë të tjerët duke i thënë: ‘Besoj që ajo që bën është e gabuar’. Për ne suedezët është mjaft e vështirë sepse mundohemi të gjejmë diçka të përbashkët. Shpeshherë njerëzit e përjetojnë kritikën si një gjykim i plotë i personit. Por ne duhet të jemi të aftë të pranojmë njëri tjetrin si njerëz dhe – duke përdorur një referencë biblike – vlerën e çdo njeriu siç është e krijuar në imazhin e Perëndisë, por në të njëjtën kohë të jemi të qartë për çfarë është një jetesë e mirë dhe e shëndetshme.” 

Është pikërisht kjo. Ne suedezët jemi kaq të frikësuar që të këmbëngulim për atë që besojmë dhe duam të kënaqim të gjithë. Ka një fjalë të urtë suedeze që thotë: "Bättre fly än illa fäkta" (dmth. Është më mirë të ikësh sesa të luftosh) që përjetëson këtë cilësi të karakterit tonë të lindur. Në një poemë të njohur nga poeti suedez J.L. Runeberg, një nënë e mëson djalin e saj (Munter) i cili do të bëhet ushtar se si të "Bättre fly än illa fäkta". Dhe është pikërisht kjo karakteristikë e shpirtit tonë kombëtar që ka lejuar cunamin e sodomizmit që ka përfshirë vendin tonë të bukur dhjetëvjeçarët e fundit dhe ka ndërtuar homomafien si një forcë e fuqishme në shoqërinë tonë. Ka një “Fond Trashëgues” ("Arvsfonden") nga i cili titullari kryesor i lobit homoseksual (RFSL-ja) financohet bujshëm. 

[Ky karakter kombëtar i shpirtit tonë ka luajtur një rol të rëndësishëm në historinë e vendit tonë. Për shembull, ishte arsyeja pse Suedia në 1941-shin – kur u kërkua nga Gjermanët nazistë për t’i ndihmuar ata në pushtimin e Norvegjisë – ju përgjigj menjëherë (shih ref. 30; “Pse nuk e pushtuan gjermanët Suedinë gjatë Luftës së Dytë Botërore?”) dhe pse kombi jonë “arian” vazhdoi të furnizonte ushtrinë e Hitlerit me hekurin e kërkuar nga minierat tona në Gëllivar në veriun e Suedisë nëpërmjet portit Narvik në Norvegji. E gjithë kjo ndodhte kur pjesa tjetër e Evropës ishte e gjakosur nën grushtin e hekurt të Hitlerit.

Por më vonë gjatë luftës, pasi u bë e qartë që Hitleri do të humbte, ne e ndërruam pozicionin tonë dhe i lejuam pilotët ajrorë të Forcave Aleate të bënin ulje të detyruara në jugun e Suedisë gjatë kthimit të tyre në Angli pas bombardimeve të Gjermanisë. Një arsye tjetër për radhitjen tonë me Gjermaninë për pushtimin e Norvegjisë mund të ishte ndoshta se shumë nga oficerët tonë të forcave të armatosura ishin në fakt antisemitë. Pas luftës, fëmijët në shkolla u mësuan (unë isha një nga to) që ishte “doktrina jonë e paanshmërisë” që na shpëtoi nga shkatërrimi i luftës. Çfarë paanshmërie?

[Një shënim anësor: Antisemitizmi sot po shfaqet në xhamitë suedeze. Çifutët e fundit të mbetur në Suedi sot dukshëm nuk kanë të njëjtën mbrojtje kundër “mosrespektimit” siç kanë homoseksualët. Edhe qeveria duket sikur po bëhet më shumë anti Izraelite dhe pro myslimane. Si shembuj, qeveria në prill 2006 papritur i anulloi ushtrimet e përbashkëta të Forcave Ajrore në Itali (ref. 31) me vendet e tjera, kur mësoi që Izraeli do të ishte një nga pjesëmarrësit. Në të njëjtin muaj udhëheqësit e organizatës terroriste të Hamasit u ftuan në vendin tonë. (ref. 32) Jo nga qeveria vetë zyrtarisht, por nga grupet anti izraelite në Suedi. Ne mund të jemi dëshmitarë të garës për pozicion të myslimanëve në pritje të ditës kur Suedia të bëhet një vend me shumicë myslimane.]

Por, siç është shumë herë rasti, ka gjithmonë disa njerëz dhe grupe në vendin tonë që kanë guxim të ballafaqohen me modën e përgjithshme të pranimit të homoseksualitetit në shoqërinë tonë. Një shembull i përmendur më parë është çështja e pastor Ajk Grinit. Një shembull tjetër është Kisha Ungjillore Jerusalem. Bashkësia e saj përfshin kryesisht emigrantë nga Etiopia në vendin tonë. Në faqen e tyre të internetit http://www.j-e-c.org/faceliftup2/main_Swe.html ata kanë një “Manifest për lirinë e fjalës dhe për mbështetjen e pastor Ajk Grinit”. Ata kanë marrë pjesë gjithashtu në numër të madh në një demonstratë në mbështetje të pastor Grinit në lidhje me apelin e tij në Gjykatën e Apelit.  

Mafia Homoseksuale Suedeze dhe Shembuj të Metodave të Tyre të Punës
Një suedez tjetër trim pati guximin të krijojë një faqe interneti që ekspozonte jetesën homoseksuale. E përafërt me faqen e internetit që po lexoni ju tani. Megjithatë, pronari i domenit u detyrua të hiqte faqen e internetit pasi ai, si dhe ortakët e tij dhe klientët u kërcënuan nga lobi homoseksual. Në një mënyrë mafioze, nëpërmjet frikësimit nga mafia homoseksuale, klientët e tij nuk deshën më (ose më mirë të themi nuk guxuan) të bëjnë biznes me të. A është për tu çuditur që njerëzit tonë të karrierës, të mirënjohur në fushat profesionale dhe të biznesit, kanë frikë të shprehin mendimet e tyre? Në një artikull në Bota Sot (në suedisht: “Världen idag”) i datës 29 Maj 2006 lexon si më poshtë (pjesërisht):

”Një telefonatë që mori në shtëpi në orën 1 të mëngjesit iu raportua policisë. ‘e dimë kush je. Ti dhe familja jote do të kenë telashe...klientët e tu do ta dinë se kush je...E dimë se kush je...të gjithë do të urrejnë...do të vuash kur do të zbulohesh’ tha personi sipas raportit policor. ‘Policia e mbylli çështjen për mungesë provash’ tha ai.

Burri nuk mund ti besonte syve kur një ditë zbuloi në veturë të panjohur përpara shtëpisë së familjes. Nga dritarja e hapur, një telefon celular po fotografonte drejt shtëpisë së tij. ‘E kuptova që po fotografonte shtëpinë dhe vrapova jashtë që të shkruaja numrin e targës së veturës, një Tojota blu. E kontaktova zyrën e regjistrimit të veturave dhe mësova që vetura i përkiste gruas së një aktivisti të homoseksualëve të njohur dhe një politikani të mëparshëm, tha ai.

Fotot e shtëpisë së tij si dhe shenja rrugore shpejt u postuan në faqen e tij të internetit. Shpejt të njëjtat fotografi u shfaqën në faqen e një njeriu që është një gazetar TT. TT është emri i një dege të radios suedeze. Në faqen e tij ata kishin postuar informacion të detajuar për vendndodhjen, emrin e tij dhe të gruas së tij, si dhe një lidhje me një foto të tijën.

‘Mendova nëse dikush ishte i fshehur pas shkurreve jashtë shtëpisë time duke pritur për fëmijët e mi kur ata largoheshin për në shkollë ose do të më zinin pritë kudo që të isha. Ky është ngacmim dhe persekutim i plotë.’ thotë ai, dukshëm i trazuar nga veprimtaria e gazetarit të TT-së. ‘Është shumë serioze kur një gazetar, që mendohet të jetë i besueshëm, kalon kohën e tij të lirë duke ngacmuar familjen time dhe mua.’

Biznesmeni thotë që qëndrimi jo kritik i masmedias ndaj agjendës homoseksuale është arsyeja pse po ndodh kjo. ‘Ata janë gjithmonë të privilegjuar dhe nuk kritikohen kurrë nga media. Ata që më kanë ngacmuar mua e dinë që mund ta bëjnë këtë gjë pa u ndëshkuar’. Midis atyre që e kontaktuan biznesmenin ishte një prift, që tha: ‘kjo nuk ishte e mirë për biznesin e tij.’

Faqja që kishte publikuar fakte të rëndësishme për jetesë homoseksuale është mbyllur që vjeshtën e kaluar. Ata pas kësaj fushate urrejtje morën atë që deshën.”

Kështu, me këtë si shembull, është e lehtë të kuptosh se pse ne suedezët në përgjithësi frikësohemi ti kundërvihemi forcave të liga të homoseksualitetit. Pa marrë parasysh faktin që shkatërron një jetesë natyrale dhe të shëndetshme për kaq shumë fëmijë dhe të rinj. Cili nga ne është i gatshëm të rrezikojë biznesin e tij, karrierën profesionale dhe pozitën e tij në shoqëri? Pa përmendur sigurinë fizike të gruas dhe fëmijëve të tij. Është më e lehtë të injorosh çështjen. Madje edhe pastorët e bëjnë këtë, kur kërkojë popullaritet me sa më shumë njerëz është e mundur.

Duke e krahasuar me biznesmenin e përshkruar më sipër, që humbi një biznes të suksesshëm, urrejtja që unë kam duruar ka qenë e pakët, megjithëse edhe unë dhe familja ime marrim kërcënime herë pas here. Gjatë udhëtimit tonë në Suedi në 2006-ën, kur ne prezantuam këtë faqe interneti, ne u kërcënuam nga mafia homoseksuale disa herë dhe na u desh të veshim xhaketa antiplumb. Me gjithë këto masa na u desh të anulojmë disa takime. Mund të lexoni për këtë në linkun e quajtur “Homomafia” në krye të menysë horizontale. Përsa i përket atyre sulmeve dhe kërcënimeve të vazhdueshme, mora një postë elektronike nga një njeri i shqetësuar. Lexon kështu (emrin nuk e përfshij):

(???? shkruan):
“E gjeta faqen tuaj të internetit nëpërmjet afa-s. Kam pasur ndjenja pozitive ndaj afa-s nga që ata i kundërvihen neo-nazistëve. Por ata përdorin dhunë për gjëra të tjera gjithashtu. Më vjen turp kur lexoj se çfarë ju kanë bërë. Edhe një mendim: Pse nuk i thyejnë xhamat e dritareve të xhamive tona? As myslimanët nuk janë shumë miqësorë...dënimi me vdekje në botën islame. Do të lexoj më shumë tani në faqen tuaj. Ndoshta mund të ndihmoj disi. Do të ju shkruaj përsëri. Përshëndetje,
Nënshkruar ???”

Këtij vizitori dua ti përgjigjem: Afa dhe shumë grupe joparlamentare (rreth gjithë botës) i kanë hedhur poshtë veprimet demokratike. Ata luajnë sipas rregullave të veta. Ata janë djem dhe burra që duan të thithin fuqi pa pasur aftësi udhëheqje dhe jo shumë mend gjithashtu. Kështu, ata fantazojnë që të jenë në fuqi të terrorizojnë të tjerët. Mund të quhen neonazistë, afa etj., por janë të gjithë njësoj. Mund të shtoj që kryetari i RFSL-së, Soren Anderson, tha për mua në një deklaratë në Dagen (gazetë e përditshme) që “është e tmerrshme se si një njeri të ketë kaq shumë urrejtje brenda vetes”. Por ai tha gjithashtu se RFSL-ja e distancon veten nga sulmet kundër nesh (që mund të duket për tu lavdëruar) megjithëse ai mund të “kuptonte veprimet”; një deklaratë që dukshëm e dobëson refuzimin e tij të dhunës dhe mund të shërbejë për justifikimin e njerëzve si afa në aktet e tyre të terrorit. Në mënyrë që të ruajmë demokracinë tonë të brishtë dhe shkulim nga rrënjët mafien homoseksuale është e rëndësishme që njerëzit që udhëheqin të kundërvihen ndaj kërcënimeve, frikësimit dhe dhunës. Sigurisht që asnjë organizatë nuk mund të vëzhgojë veprimet e të gjithë anëtarëve gjatë gjithë kohës. Por disa ngjarje mund të jenë nën vëzhgim. Një shembull është Festivali Pride në Stokholm, ku RFSL-ja ka autoritet. Si ndodhi atëherë që ata lejuan një mbledhje të organizuar gjatë festivalit Pride ku vizitorët gjuanin me shigjeta fotografitë e “homofobëve” Ulf Ekman, Alf Svenson dhe Papës?  Nëse kjo nuk ishte nxitje e urrejtjes, çfarë është tjetër? Sigurisht që papa ka mbrojtje fizike të vazhdueshme, por si u ndjenë vallë dy të tjerët?

Një koment tjetër për reagimin e lobit homoseksual ndaj faqes time të internetit. Besoj që shumica ka të bëjë me atë që zakonisht konsiderohet të jetë “tipike” ose “e mesme” në komunitetin homoseksual. Merrni si shembull praktikën e përhapur të marrëdhënieve anale midis meshkujve. “Vetëm” rreth 2/3 e të gjithë meshkujve homoseksualë e praktikon këtë. Por kjo është shumica, dhe i jep arsye RFSL-së të ketë një “Udhëzuesi Anal” si qendër e faqes së tyre të internetit. Faqja nuk shpjegon vetëm se si të përfshihesh në marrëdhënie anale sa më mirë, por gjithashtu edhe praktika të tjera si “anilingusi” (kontakti oral-anal) dhe “grushtimi”. Tani, rreth 1/3 e meshkujve homoseksualë që nuk praktikojnë marrëdhënie anale – disa nga të cilët mendojnë se janë të neveritshme – ka, padyshim, një inat për faktin se njerëzit mendojnë se edhe ata përfshihen në marrëdhënie të tilla. Megjithatë, në prezantimin e kësaj faqeje interneti, do të ishte e padrejtë ndaj prindërve nëse nuk do ti përshkruanim praktikat në të cilat përfshihen shumica e meshkujve homoseksualë. Është besimi im që nëse prindërit me të vërtetë e kuptojnë rrezikun e lartë të sjelljes së homoseksualëve, atëherë ata do të ndihmojnë më shumë në zhvillimin mashkullor të bijve të tyre. Një situatë e ngjashme, dhe në një shtrirje më të madhe, ekziston për çështjen e pedofilisë midis meshkujve homoseksualë. Madje ka prova të bollshme që një mashkull homoseksual ka më shumë gjasë të bëhet pedofil sesa një mashkull heteroseksual. Por një homoseksual mesatar nuk është pedofil. Aspak. Dhe ndoshta shumë nga ata neveriten nga pedofilia. Kështu që për ata, të qenit e një grupi (meshkuj homoseksualë) që ka një “faktor rreziku” më të lartë për pedofili është (për tu kuptuar) për tu ardhur keq nga ana e tyre. Megjithatë është një çështje që duhet adresuar për të njëjtën arsye. Ta mbulosh dhe të mos flasësh do ishte një kundër shërbim ndaj prindërve.

Si mund të parandaloni shpërhapjen e sodomizmit që të arrijë në vendin tuaj?

Qëllimi kryesor i kësaj faqeje interneti është që ti informojë prindërit dhe gjyshërit se si të parandalojnë një pasojë homoseksuale tek fëmijët e tyre. Por ndërsa lexoni për shpërndarjen e marrë në vendin tonë dhe se si lobi homoseksual ka arritur një status të privilegjuar, mund të pyesni veten: “çfarë mund të bëj për të parandaluar diçka të tillë në vendin tim?” A mund t’ju sugjeroj dy gjëra:
1. Shpërndani informacion mbi çështjen njerëzve të komunitetit tua dhe vendit tuaj në përgjithësi. Ka shumë faqe të mira interneti që merren me këtë çështje. Unë nuk pranoj donacione për faqen time të internetit (megjithëse disa kanë dashur). Në vend të kësaj, nëse keni mundësi, mund të shpërndani informacion nëpërmjet reklamave në gazetat lokale dhe në çfarëdo lloj mënyre tjetër që mendoni.
2. Bojkotoni produktet suedeze. Sidomos ato kompani (psh. Scandinavian Airlines System, SAS) që kanë qenë sponsorët kryesorë të ekstravagancës homoseksuale famëkeqe vjetore në Stokholm i quajtur “Prajd Festival” (festivali i krenarisë).